fbpx
Zdjęcie dłoni z chorobą Dupuytrena

Choroba Dupuytrena, znana również jako przykurcz Dupuytrena, to schorzenie, które dotyka dłoni i palców, prowadząc do postępującego przykurczu palców. Schorzenie to polega na patologicznym rozroście tkanki łącznej pod skórą dłoni, co powoduje powstawanie zgrubień i guzków. Z czasem dochodzi do zbliznowacenia i skrócenia rozcięgna dłoniowego, co prowadzi do przykurczu palców i ograniczenia ich ruchomości.

Objawy choroby Dupuytrena

Choroba Dupuytrena ma charakter postępowy, co oznacza, że jej objawy nasilają się z czasem, jeśli leczenie nie zostanie podjęte na czas. Pierwsze objawy są często bagatelizowane przez pacjentów. Do wczesnych objawów należą:

  • Sporadyczne mrowienia dłoni: Uczucie mrowienia może pojawiać się i znikać.
  • Uczucie zimna w dłoniach: Pacjenci mogą odczuwać zimno w dłoniach, co jest objawem zaburzeń krążenia.
  • Nadpotliwość skóry dłoni: Nadmierne pocenie się dłoni jest jednym z wczesnych objawów.
  • Przerost rozcięgna dłoniowego: Na dłoni mogą pojawiać się wyczuwalne zgrubienia i guzki.

W miarę postępu choroby objawy stają się bardziej widoczne i uciążliwe. Objawy choroby Dupuytrena mogą obejmować:

  • Ból: Schorzeniu może towarzyszyć ból, ale nie zawsze jest obecny.
  • Dyskomfort przy zginaniu palców: Pacjenci mogą odczuwać dyskomfort podczas zginania palca środkowego.
  • Trudności w wykonywaniu prostych czynności: Chwytanie przedmiotów, noszenie torby z zakupami czy chwytanie się poręczy w komunikacji miejskiej może być utrudnione lub niemożliwe do wykonania.

Jeśli choroba nie zostanie odpowiednio leczona, może dojść do utrwalenia przykurczów, co prowadzi do znacznego ograniczenia funkcjonowania dłoni.

Etapy rozwoju choroby Dupuytrena

Choroba Dupuytrena rozwija się stopniowo i można wyróżnić kilka etapów jej postępu:

  1. Wczesny etap: Pojawienie się sporadycznych mrowień, uczucia zimna i nadpotliwości dłoni. Mogą wystąpić pierwsze zgrubienia na dłoni.
  2. Średniozaawansowany etap: Powstawanie wyczuwalnych zgrubień i guzków na dłoni. Pojawiają się trudności w zginaniu palców oraz dyskomfort podczas wykonywania codziennych czynności.
  3. Zaawansowany etap: Utrwalenie przykurczów, znaczne ograniczenie ruchomości palców i dłoni. Pacjenci mają problemy z wykonywaniem prostych czynności manualnych.

Diagnostyka choroby Dupuytrena

Diagnoza choroby Dupuytrena opiera się na wizycie u ortopedy specjalizującego się w leczeniu schorzeń dłoni. Lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem oraz badanie fizykalne, które obejmuje ocenę ruchomości palców i dłoni, identyfikację zgrubień oraz ocenę stopnia przykurczu. W niektórych przypadkach mogą być również zalecane dodatkowe badania obrazowe, takie jak ultrasonografia lub rezonans magnetyczny, aby dokładniej ocenić stopień zaawansowania choroby.

Leczenie choroby Dupuytrena

Leczenie choroby Dupuytrena zależy od stopnia zaawansowania schorzenia oraz objawów doświadczanych przez pacjenta. Do dostępnych metod leczenia należą:

  1. Leczenie nieoperacyjne:
    • Fizjoterapia: Regularne ćwiczenia dłoni mające na celu utrzymanie ruchomości palców oraz zapobieganie postępowi przykurczu.
    • Terapia ultradźwiękowa: Może pomóc w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego.
    • Zastrzyki z kolagenazy: Enzym, który pomaga rozpuszczać twarde pasma tkanki łącznej.
  2. Leczenie operacyjne:
    • Fasciektomia częściowa – polega na częściowym wycięciu zmienionego rozcięgna dłoniowego. Zwykle łączone z plastyką miejscową skóry (np. Z-plastyka)
    • Fasciotomia – przecięcie pasma rozcięgna powodującego przykurcz bez jego wycinania. Może być wykonana techniką przezskórną.
    • Inne rzadziej stosowane techniki operacyjne tj. całkowita fasciektomia, fasciektomia segmentalna, techniki gojenia na „otwarto”, techniki z wykorzystaniem płatów lub przeszczepów skóry.

Rodzaj leczenia operacyjnego zależy od stopnia zaawansowania przykurczu. W zaawansowanych przypadkach leczenie małoinwazyjne może okazać się niewystarczające. Decyzję podejmuje ortopeda na podstawie wyników badań oraz wywiadu z pacjentem.

Leczenie pooperacyjne i rehabilitacja

Po operacji choroby Dupuytrena niezwykle ważna jest odpowiednia rehabilitacja, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty leczenia. Zalecenia pooperacyjne obejmują:

  • Unikanie obciążania operowanej dłoni: Przez pierwsze tygodnie po operacji należy unikać intensywnego używania dłoni.
  • Regularne ćwiczenia rehabilitacyjne: Ćwiczenia mające na celu przywrócenie pełnej ruchomości palców i wzmocnienie mięśni dłoni.
  • Stosowanie się do zaleceń chirurga: Ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarskich, aby uniknąć powikłań i przyspieszyć proces gojenia.

Rehabilitacja może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz zakresu przeprowadzonej operacji.

Codzienne funkcjonowanie z chorobą Dupuytrena

Osoby z chorobą Dupuytrena mogą napotkać trudności w wykonywaniu codziennych czynności. Aby zminimalizować dyskomfort i poprawić jakość życia, warto:

  • Unikać nadmiernego obciążania dłoni: Staraj się unikać czynności, które mogą nadmiernie obciążać dłonie.
  • Stosować odpowiednie techniki chwytania: Używanie pomocnych narzędzi, takich jak uchwyty ergonomiczne, może ułatwić codzienne czynności.
  • Regularnie wykonywać ćwiczenia dłoni: Ćwiczenia mogą pomóc utrzymać ruchomość palców i zapobiegać postępowi choroby.

Podsumowanie

Choroba Dupuytrena to postępujące schorzenie, które może znacznie ograniczać funkcjonowanie dłoni i palców. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie mogą pomóc w kontrolowaniu objawów i poprawie jakości życia pacjentów. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, dostępne są zarówno metody nieoperacyjne, jak i operacyjne, które mogą skutecznie przywrócić funkcję dłoni.

Źródło: www.cmmedicum.com/ortopedia/chirurg-reki/choroba-dupuytrena/

Artykuł powstał we współpracy z Centrum Medyczne Medicum.